In 1988 woonde ik, op aanraden van een vriend, een concert bij van Paco de Lucía op één van de eerste edities van Brugge's Festival. Ik had al wel van hem gehoord, maar hem nog nooit aan het werk gezien. De lichten gingen uit en Paco kwam alleen op, gitaar in de hand. Ik kan me niet meer herinneren welk stuk hij speelde, maar bij de eerste picado kwam het haar op mijn armen recht! De passie, de energie, de reacties van de Spanjaarden op de eerste rij, zoiets had ik nog nooit meegemaakt. De volgende dag heb ik mijn auto gepakt en ben in één ruk naar Granada gereden, waar ik het gros van Paco's LP's bij elkaar gekocht heb. De liefde voor de Flamenco was geboren. Ik heb een paar jaar Flamencogitaar gestudeerd, maar zal mezelf nooit een Flamencogitarist noemen. Ik gebruik het instrument om liedjes te schrijven em mezelf te begeleiden en af en toe waag ik me eens aan een Flamencostukje, maar dan meer als oefening.
Naast Paco's werk kocht ik ook een waanzinnige collectie van 20 lp's : Magna Antologia del Cante Flamenco die nu ook op CD te verkrijgen is. Dit is een bloemlezing van de meeste flamenco-stijlen, inclusief tekst en commentaar. Voor één van mijn eigen nummers heb ik me laten inspireren door een oude Flamenco-tekst, die ik herwerkt heb tot Rumba Gitana, een stijl die populair werd dakzij de Gipsy Kings.
Het nummer in kwestie heet :
Por tu Cariño, waarvan een gedeelte van de tekst op www.franciswildemeersch.be staat.
zaterdag 28 juli 2007
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)

1 opmerking:
jammer dat je zo weinig blogt, 't is nochtans interessant.
groetjes
Jürgen
Een reactie posten